تاثیر آهن یاری ۶ و ۱۲ هفته ای بر شاخص های هماتولوژیک دانشجویان دختر غیر کم خون مبتلا به فقر آهن

زمینه و هدف: بر اساس دستورالعمل های کنونی، مدت مصرف آهن یاری بسته به شدت کم خونی و فقر آهن متفاوت بوده و از 3 ماه برای افراد در معرض یا مبتلا به تخلیه ذخایر آهن، تا 6 ماه برای مبتلایان به کم خونی فقر آهن پیشنهاد شده است. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر 6 و 12 هفته آهن یاری بر بهبود وضعیت آهن در دختران دانشجوی غیرکم خون مبتلا به فقر آهن انجام پذیرفت. روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی 30 دانشجوی دختر غیر کم خون مبتلا به فقر آهن با فریتین سرم کمتر از 23 نانوگرم بر دسی لیتر (گروه مورد) و 23 دانشجوی دختر دارای غلظت هموگلوبین بالاتر از 12 میلی گرم بر دسی لیتر و فریتین سرم بالاتر از 23 نانوگرم بر دسی لیتر (گروه شاهد) انتخاب شدند. گروه تجربی به مدت 3 ماه روزانه یک عدد کپسول فروس فومارات (حاوی 50 میلی گرم آهن المنتال) مصرف کردند. خونگیری از افراد گروه تجربی در شروع مطالعه، 6 و 12 هفته بعد از شروع (ابتدا، وسط، انتها) و از افراد گروه شاهد در ابتدا و انتهای مطالعه جهت اندازه گیری تعداد سلول های خون (cbc) غلظت فریتین سرم آهن و tibc (total iron binding capacity) گرفته شد. از آزمون های آنالیز کوواریانس و t زوجی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: غلظت هموگلوبین خون و فریتین سرم در گروه آهن یاری تا هفته ششم افزایش یافت (001/0p<) و پس از آن تا هفته دوازدهم تقریباً بدون تغییر باقی ماند. میزان آهن سرم در گروه آهن یاری نسبت به قبل از مطالعه در هفته ششم به طور معنی دار افزایش یافت (001/0>p) و درصد اشباع ترانسفرین از هفته ششم تا هفته دوازدهم افزایش بیشتری در آهن سرم یا درصد اشباع ترانسفرین گروه ها یافت نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد آهن یاری روزانه به میزان 50 میلی گرم آهن عنصری به مدت 5/1 ماه بتواند جایگزین مناسبی برای توصیه سازمان بهداشت جهانی (who) مبنی بر 3 ماه آهن یاری، جهت تصحیح وضعیت آهن در نمونه های مبتلا به فقر آهن غیر کم خون باشد، بدیهی است نتایج این پژوهش هنوز برای نمونه های کم خون تعمیم پذیر نیست.